گل من چندین منشین غمگین
                        شام محنت بسر آمد
سر و دست افشان غم دل بنشان
                        غمخوارت از سفر آمد

ز چه بنشستی بگشا دستی
                                    آذین کن صحن و سرا را
که پس از غمها به رخ شبها
                                    آب و رنگ سحر آمد

شب مهتابی ز چه بیتابی
                        روشن کن شمع صبوری
منشین غمگین که مه دیرین
                        تابان و جلوه گر آمد

تو که آگاهی که چه شبهایی
                                    با یاد او بنشستیم
شب بارانی غم پنهانی
                                    رفت و نور بصر آمد

پس از آن دوری غم مهجوری
                        شور و شادی بر پا کن
ز غم پنهان نشوی گریان
                        چون او خندان ز در آمد

شب مهجوری ز ره دوری
                                    آوای رهگذر آمد
که سحر سر زد غم دل پر زد
                                    شادی از بام و در آمد

شب جانکاهی شرر آهی
                        زد ابر غم به کناری
به سر افرازی به دل افروزی
                        خورشید ما به در آمد

پس از هجران غم بی پایان
                                    پیدا شد خاتم عشقم
به دلم نوری چه شر و شوری
                                    زان مرغ خوش خبر آمد

بیژن ترقی

خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا كن
                        ز غمهای دگر غیر از غم عشقت رها كن
تو خود گفتی كه در قلب شكسته خانه داری
                        شكسته قلب من جانا به عهد خود وفا كن

خدایا بی پناهم ، ز تو جز تو نخواهم
                        اگر عشقت گناه است ، ببین غرق گناهم
دو دست دعا برآورده ام بسوی آسمانها
                        كه تا پر كشم به بال غمت رها در كهكشانها

چونیلوفر عاشقانه چنان می پیچم به پای تو
                        كه سر تا پا بشكفد گل ز هر بندم در هوای تو
بدست یاری اگر كه نگیری تو دست دلم را دگر كه بگیرد
                        به آه و زاری اگر نپذیری شكسته دلم را دگر كه پذیرد

خدایا عاشقان را با غم عشق آشنا كن
                        ز غمهای دگر غیر از غم عشقت رها كن
تو خود گفتی كه در قلب شكسته خانه داری
                        شكسته قلب من جانا بعهد خود وفا كن

خدایا بی پناهم ، ز تو جز تو نخواهم
                        اگر عشقت گناه است ، ببین غرق گناهم
دو دست دعا برآورده ام به سوی آسمانها
                        كه تا پر كشم به بال غمت رها در كهكشانها

قیصر امین پور

چون صید بدام تو به هر لحظه شکارم ، ای طرفه نگارم

از دوری صیاد دگر تاب ندارم ، رفته ست قرارم

چون آهوی گمگشته به هر گوشه دوانم

تا دام در آغوش نگیرم نگرانم

از ناوک مژگان چو دو صد تیر پرانی ، بر دل بنشانی

چون پرتو خورشید اگر رو بکشانی ، وای از شب تارم

در بند و گرفتار بر آن سلسله مویم

از دیده ره کوی تو با عشق بشویم ، با حال نزارم

برخیز که داد از من بیچاره ستانی

بنشین که شرر در دل تنگم بنشانی

تا آن لب شیرین به سخن باز گشایی ، خوش جلوه نمایی

ای برده امان از دل عشاق کجایی ، تا سجده گزارم

گر بوی ترا باد بمنزل برساند ، جانم برهاند

ور نه ز وجودم اثری هیچ نماند ، جز گرد و غبارم

مهدی عابدینی

    دانلود آهنگ با صدای علیرضا افتخاری